Powstanie Wielkopolskie świętem państwowym
Sejm jednogłośnie uchwalił ustawę o ustanowieniu 27 grudnia świętem państwowym - Narodowym Dniem Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego.
„Zwycięstwo Wielkopolan nad pruskim zaborcą jest historyczną spuścizną wszystkich Polaków, a celem ustanowienia 27 grudnia świętem państwowym jest kultywowanie pamięci o tym czynie zbrojnym i utrwalenie jego doniosłego znaczenia w świadomości nie tylko mieszkańców naszego regionu. Powstanie Wielkopolskie należy do nielicznych, zwycięskich zrywów niepodległościowych zakończonych sukcesem, z którego powinniśmy być dumni jako Naród, i które powinno - obok innych doniosłych wydarzeń z dziejów Ojczyzny - znaleźć należne mu miejsce w kalendarzu uroczystości państwowych.” - Rada Miasta Poznania
Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 miało ogromne znaczenie nie tylko dla naszego regionu, ale dla całego, odradzającego się wówczas państwa Polskiego. Klęska Niemiec na froncie zachodnim I wojny światowej ożywiła konspiratorów wielkopolskich. Na podstawie skautingu powstała tajna Polska Organizacja Wojskowa Zaboru Pruskiego. Po wybuchu rewolucji w Niemczech w listopadzie 1918 r. cały region został pokryty siecią rad robotniczych i żołnierskich, przystąpiono też do tworzenia Straży Ludowej oraz Służby Straży i Bezpieczeństwa. W pierwszych dniach grudnia 1918 r. w Poznaniu obradował Sejm Dzielnicowy, który wyłonił Naczelną Radę Ludową.
Do wybuchu walk w Poznaniu doszło 27 XII 1918 r., w wyniku gwałtownego wzrostu nastrojów patriotycznych po przyjeździe w poprzednim dniu polskiego muzyka i patrioty, Ignacego Jana Paderewskiego. Spontaniczne, początkowo chaotyczne walki stopniowo ujmowano w ramy organizacyjne. Miasto zostało opanowane przez powstańców, podobne wydarzenia miały miejsce także w terenie. Dowódcą oddziałów powstańczych został mjr Stanisław Taczak. Determinacja i pomysłowość polskich żołnierzy oraz zaskoczenie strony niemieckiej sprawiły, że w ciągu pierwszych dwóch tygodni stycznia 1919 r. niemal cały region znalazł się w rękach powstańczych.
W połowie stycznia do Poznania przybył gen. Józef Dowbor-Muśnicki, który oddziały powstańcze przeformował w regularne wojsko. Wtedy jednak trzeba było walczyć o zachowanie zdobytych terenów. Ciężkie walki toczyły się zwłaszcza pod Szubinem, Rawiczem i Zbąszyniem. Łącznie poległo ok. 2000 uczestników powstania.
W dniu 16 II 1919 r. w Trewirze (Niemcy) zawarto rozejm kończący walki powstańcze w Wielkopolsce. W wyniku postanowień traktatu pokojowego, zawartego w kilka miesięcy później w Wersalu, obszar zdobyty przez powstańców został przyłączony do odrodzonej Rzeczypospolitej. Zanim jednak do tego doszło, przez kilka kolejnych miesięcy region funkcjonował jak oddzielne, niezależne państwo, z własnym rządem, wojskiem i gospodarką.
Powodzenie powstania było wynikiem umiejętnego wykorzystania sprzyjających okoliczności, a także wychowania kilku pokoleń Polaków w duchu połączenia patriotyzmu z pracą organiczną.